Η δημοκρατία του Βαραββά - Gustavo Zagrebelsky

"...Εκείνο λοιπόν το πλήθος κλήθηκε απλώς να απαντήσει στο ερώτημα που του έγινε. Δεν μπορούσε να βγει από το δίλημμα που του είχαν θέσει. Δεν μπορούσε να αποφασίσει, για παράδειγμα, για τη ζωή ή τον θάνατο είτε του Ιησού είτε του Βαραββά. Ούτε μπορούσε να αξιώσει ότι θα το έκανε και σε άλλες περιπτώσεις. Για να το πούμε διαφορετικά, δεν ήταν μια δύναμη που δρούσε, αλλά μια δύναμη που απλώς αντιδρούσε. Ήταν ένα σώμα ουσιαστικά νεκρό (όπως ο βάτραχος του Γκαλβάνι, που ζούσε μονάχα όταν τον κεραυνοβολούσε μια εξωτερική δύναμη). Δεν ήταν αφεντικό, για να χρησιμοποιήσουμε μια σημερινή έκφραση, της μοίρας του. Αν αξίωνε να γίνει κάτι τέτοιο, η εξουσία, είτε του Συνεδρίου είτε του Πιλάτου, θα έπεφτε πάνω του συντριπτική. Αν ο λαός που είναι ικανός για δράση είναι ο λαός της δημοκρατίας και αυτός που υπακούει είναι ο λαός της αυταρχίας, εκείνος που καλείται να απαντήσει απλώς αντιδρώντας, ποιας μορφής κυβέρνησης είναι ο λαός; Ίσως, σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης, ο λαός της δημαγωγίας". 

Γκουστάβο Ζαγκρεμπέλσκι