Η τριχοειδής διάδοση των νέων τεχνολογιών του World Wide Web προσφέρει στους θεσμούς ένα ισχυρό μέσο για τη διεύρυνση της κυριαρχίας τους. Όμως, ταυτοχρόνως, συνεπάγεται μια ανάπτυξη της πληροφόρησης και της επικοινωνίας σύμφωνα με μη ιεραρχικά μοντέλα, ανοίγοντας τον δρόμο σε πρωτόγνωρες μορφές κριτικής και αγώνα.
Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με τεχνολογίες χωρίς δεδομένο χαρακτήρα και σκοπό, συνεπώς προκύπτει η ανάγκη επεξεργασίας μιας νέας θεωρίας τόσο για την εξουσία όσο και για την αντιμαχία της. Την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται το ευάλωτο των συστημάτων του κοινωνικού ελέγχου. Η κυριαρχία, πέρα από τους μηχανισμούς του κράτους, επιβάλλεται μέσω των καναλιών επικοινωνίας. Ανάμεσά τους είναι σαφές ότι αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία το δίκτυο. Που όμως, από την ίδια του τη φύση, τείνει στην εξάλειψη της ανισορροπίας των γνώσεων μεταξύ κυρίαρχων και κυριαρχούμενων, με αποτελέσματα εν δυνάμει ανατρεπτικά. Από εδώ μπορεί να προκόψει και ένας νέος αναρχισμός, ζήτημα γύρω από το οποίο (όπως και σε σχέση με τα προηγούμενα) εκτυλίσσεται η συζήτηση μεταξύ δύο παλιών φίλων, του Μανουέλ Καστέλς, κοινωνιολόγου της πληροφορίας και καθηγητή στο πανεπιστήμιο Σάντα Μάνικα της Καλιφόρνιας και του Τόμας Ιμπάνιεθ, καθηγητή κοινωνιολογίας στο αυτόνομο πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, οι οποίοι, μάλιστα, απελάθηκαν την ίδια ημέρα από τη Γαλλία λόγω της συμμετοχής τους στον Μάη του '68. Την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση συμπληρώνει ένα κείμενο του Καστέλς, που ήταν μάλιστα και μία από τις αφορμές γι' αυτή τη συζήτηση, όπως και ένα κείμενο του Ιμπάνιεθ για τα νέα κοινωνικά κινήματα και τους τρόπους αντίστασής τους απέναντι στις σημερινές μορφές της εξουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου