
Ο πόλεμος στην Ουκρανία πλησιάζει στο τέλος του το οποίο και,
έτσι όπως φαίνεται, δεν μπορεί παρά να συμπέσει με την καταστροφή της «Πρώην
Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ουκρανίας» (πριν από την οποία δεν
είχε υπάρξει ποτέ ένα ουκρανικό κράτος και
είναι καλό να θυμόμαστε ότι η Κριμαία, που δεν παύει να διεκδικεί ο
Ζελένσκι, ενώθηκε με τη σοβιετική ουκρανική δημοκρατία μονάχα το 1954 μετά από
απόφαση του Χρουτσώφ και η οποία, σύμφωνα με την απογραφή εκείνης της χρονιάς,
κατοικούνταν κατά 72% από Ρώσους). Αλλά η διευθυντική ευρωπαϊκή τάξη δεν
σταματά να επαναλαμβάνει: θα μείνουμε μαζί με την Ουκρανία μέχρι το τέλος. Όμως
αυτό το τέλος δεν μπορεί παρά να αφορά και την τύχη της Ευρώπης. Τι θα κάνει
και τι θα πει η Ευρώπη όταν το τέλος της Ουκρανίας, που αυτή συνέβαλε να είναι
καταστροφικό, θα είναι ετελεσμένο γεγονός; Σύμφωνα με τις προβλέψεις των πιο
ενημερωμένων πολιτικών παρατηρητών, είναι πιθανό ακόμη και η ταυτότητα της
σημερινής ευρωπαϊκής ταυτότητας, που δεν έχει κάποια άλλη νομική υπόσταση πέρα
από εκείνη που της έχει δώσει η διεθνής συμφωνία μεταξύ των κρατών που τη
συναποτελούν, να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Και αυτή είναι η μοναδική θετική έκβαση
που μπορούμε να περιμένουμε από τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος, όπως όλοι
οι πόλεμοι, είναι άθλιος.
13 Ιούνη 2025
Το κράτος και ο
πόλεμος
Αυτό που αποκαλούμε κράτος είναι,
σε τελική ανάλυση, μια μηχανή για να κάνει πόλεμο και αργά ή γρήγορα αυτή η
συντακτική της κλίση θα αναδειχθεί ως κυρίαρχη πέρα από όλους τους σκοπούς που
λίγο πολύ μπορεί να προβάλλει προκειμένου να δικαιολογήσει την ύπαρξή του. Αυτό
έχει καταστεί σήμερα ιδιαιτέρως εμφανές. Ο Νετανάχιου, ο Ζελένσκι, οι ευρωπαϊκές
κυβερνήσεις, ακολουθούν με κάθε κόστος μια πολιτική πολέμου στην οποία μπορεί
κανείς σαφώς να βρει σκοπούς και δικαιολογίες, όμως το έσχατο κίνητρό της είναι
ασυνείδητο και έγκειται στην ίδια τη φύση του κράτους ως μηχανή πολέμου. Αυτό
εξηγεί γιατί ο πόλεμος, όπως είναι προφανές για τον Ζελένσκι και την Ευρώπη,
αλλά είναι εξίσου αληθές στην περίπτωση του Ισραήλ, διεξάγεται ακόμη και με το
τίμημα να πάνε να συναντήσουν την ίδια τους την πιθανή αυτοκαταστροφή. Και
είναι μάταιο να περιμένουμε πως μια μηχανή πολέμου μπορεί να σταματήσει μπροστά
σε αυτόν τον κίνδυνο. Αυτή θα πάει μέχρι το τέλος, όποιο κι αν είναι το τίμημα
που πρέπει να πληρώσει.
14 Ιούνη 2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου