Εκείνοι που σήμερα κυβερνούν, προσπαθούν να οργανώσουν την επιβίωση της ανθρωπότητας, προσπαθούν, δηλαδή, να μετατρέψουν τους ζωντανούς σε επιβιώσαντες. Όμως αυτό που επιβιώνει δεν ζει, ζει στ’ αλήθεια μόνο όποιος δεν επιβιώνει στον δικό του τρόπο ζωής και στον δικό του κόσμο. Μια γυμνή ζωή δεν υπάρχει –είναι μόνο μια αφαίρεση του δικαίου και της εξουσίας. Οι επιβιώσαντες που μας περιβάλλουν, δεν έχουν ούτε στόμα ούτε αυτιά, ούτε μιλούν ούτε ακούν, μονάχα μετρούν. Δεν χρησιμεύει σε τίποτα να τους μιλάμε. Οι ποιητές και οι φιλόσοφοι έχουν πεθάνει –γι’ αυτό με αυτούς μπορούμε να μιλάμε.
10 Δεκέμβρη 2025
Πεζό και κεφαλαίο
Μου συνέβαινε στο παρελθόν να γράφω με κεφαλαίο μια λέξη στην οποία ήθελα να δώσω μια ιδιαίτερη σημασία ή νόημα. Τώρα ξέρω ότι έκανα λάθος. Είναι καλό να τα βλέπουμε όλα με πεζά, τα κεφαλαία εμποδίζουν το βλέπειν. Και να καταλάβουμε, ότι όταν ενίοτε επισημαίνουμε την προτεραιότητα ή τη σημασία, το να κατανοήσουμε δεν είναι πλέον αναγκαίο. Γενικότερα, αν κάτι –ακόμη και ο όρος θεός ή, ακόμη χειρότερα, η λέξη κράτος– έχει ανάγκη το κεφαλαίο, σημαίνει ότι δεν πιστεύουμε αρκούντως στο πρωτείο της. Όπως έγραψε υπέροχα η Ελληνίδα ποιήτρια Κική Δημουλά: «Αν βροχή πέφτει με κεφαλαίο/την κοιτάζω· αν η πέφτει με μικρό/την αγαπώ». Με το πεζό βλέπουμε, με το πεζό ζούμε και, αν ο θεός και το κράτος δεν μας το επιβάλλουν, χωρίς κεφαλαία θα φύγουμε από την πεζή, αξιαγάπητη γη.
12 Δεκέμβρη 2025
Υ.Γ. (του Παναγιώτη Καλαμαρά) Βλέποντας μια αγαπημένη φιγούρα να χάνεται στο σούρουπο μιας χειμωνιάτικης μέρας στη Χαριλάου Τρικούπη, δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς για τη διάκριση μεταξύ ζωής και επιβίωσης, για τη διάκριση του να ζεις με πάθος και να επιβιώνεις απλά. Αν μάλιστα αυτή η φιγούρα σου είχε στείλει κάποτε ένα ποίημα της Κικής Δημουλά για σε συνοδεύσει σε έναν άλλο αποχαιρετισμό, δεν μπορείς παρά να νιώσεις μια έσχατη συγκίνηση με αυτά που γράφει ο Αγκάμπεν. Δεν ξέρω πώς θα φύγω από αυτή την αξιαγάπητη γη, αλλά είτε με πεζό ή κεφαλαίο γραμμένη αυτή η μοναδική ζωή που έχουμε, είναι σαφές ότι χωρίς πάθος και πόνο, χωρίς απόλαυση και θλίψη, δεν αξίζει τον κόπο να την έχουμε ζήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου