Ο τρόμος της τέχνης, είναι ο τρόμος που η σύγχρονη τέχνη αισθάνεται για την ίδια ή ο τρόμος που προκαλεί στο κοινό; Ο Μπάι, ζωγράφος, και ο Βιριλιό, πολεοδόμος, συζητούν για την κατάσταση και την έννοια της τέχνης, όπως και για τους τόπους στους οποίους φιλοξενείται και εκτίθεται. Η σημερινή αντίληψη της τέχνης και η εξέλιξή της, μοιάζουν να αποτελούν προνομιακό έδαφος για την κατανόηση της ατμόσφαιρας της εποχής, καθώς η αγορά της τέχνης προανήγγειλε τη New Economy και την εικονική πραγματικότητα. Σε σχέση με την τέχνη παράγεται ενός είδους υπεραξία, που έχει καταστεί σε τέτοιο βαθμό σημαντική, ώστε να αποκλείεται κάθε σοβαρή κριτική. Η κριτική δεν είναι τίποτ’ άλλο από κουτσομπολιό και εξύμνηση, ενώ το έργο τέχνης γίνεται εικόνα καθαυτή, στερούμενο βαθύτερου νοήματος και προορισμένο να παράγει ψευδοφιλοσοφίες, ψευδοαισθητικές, ψευδοπροβληματισμούς.
Ο Ενρίκο Μπάι (1924-2003) ήταν ένας από τους πιο γνωστούς και αυθεντικούς σύγχρονους ιταλούς καλλιτέχνες. Πνεύμα ανήσυχο και ενοχλητικό, σταθερά συνέδεε τη δημιουργική του δραστηριότητα με μια πολιτική ενεργητικότητα, στεκόμενος πάντοτε κριτικά απέναντι στην παρούσα τάξη πραγμάτων.
Ο Πωλ Βιριλιό (1932) τυπικά θεωρείται πολεοδόμο, αλλά στην ουσία πρόκειται για έναν «αναγεννησιακό» άνθρωπο, έχοντας πολλαπλά πεδία ενδιαφέροντος, από τον πόλεμο στην τεχνολογία, από την οικολογία στην τέχνη και από τις επιστήμες στην πολιτική. Βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Νησίδες».
