Δημοσιεύουμε εδώ δύο συμβολές σε μια ημερίδα στο πανεπιστήμιο της Ναντέρ στις 11 Ιούνη 2016 για το βιβλίο του Μάριο Τρόντι Εργάτες και Κεφάλαιο, θεμελιώδες έργο για την εξέλιξη της ανατρεπτικής σκέψης και πρακτικής στην Ιταλία τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, που έγινε επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης πενήντα χρόνων από την πρώτη κυκλοφορία του. Εμβληματικό κείμενο, στο οποίο αναδεικνύεται η σημασία των «από κάτω», των προλετάριων με την ευρύτερη έννοια, ως ο κινητήριος μοχλός για τις εξελίξεις στο καπιταλιστικό σύστημα, ενώ θα αποτελέσει και τη θεωρητική βάση πάνω στην οποία αρθρώθηκε το «άλλο» εργατικό κίνημα στη γείτονα χώρα, όπως και το σπουδαίο ρεύμα της εργατικής αυτονομίας, τόσο της οργανωμένης όσο και της διάχυτης.
Στη συζήτηση, πέρα από τους Αντρέα Καβατζίνι, Φαμπρίτσιο Καρλίνι, Γιάν Μουλιέρ-Μπουτάνγκ, Ετιέν Μπαλιμπάρ και Μοργκάν Μερτουίγ, παρενέβησαν ο Τόνι Νέγκρι και με μια επιστολή ο ίδιος ο Μάριο Τρόντι. Είναι ακριβώς το κείμενο του Νέγκρι και η επιστολή του Τρόντι που δημοσιεύουμε εδώ. Μαζί με ένα κείμενο του Φράνκο Μπεράρντι «Μπίφο» για το ίδιο ζήτημα που δημοσιεύτηκε στον δι-κτυακό τόπο «Alfabeta 2», θεωρούμε ότι υποδεικνύουν τρεις δρόμους ανάγνωσης για την πορεία μιας πεντηκονταετίας, τρεις δρόμους ερμηνείας του παρελθόντος, του παρόντος αλλά και του μέλλοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου